Saturday, January 10, 2004

Ca plane pour moi






Januari

En geluk?
“Ik denk dat dat te maken heeft met samenvallen met iets dat buiten jezelf ligt. Dat kan een pagina zijn die je hebt gemaakt, die voor anderen misschien betekenis gaat krijgen. Dat is een grote vorm van geluk. In intimiteit en persoonlijk leven zijn het de momenten dat je leven samenvalt met het bestaan van de ander. Alle momenten die je even ontrukken aan de eenzaamheid van het bestaan.”
~Connie Palmen


*-*-*-*-*-*-*Gedicht van nu*-*-*-*-*-*-*
Moed
De nacht heeft mij weer van mijn apropos gebracht
langzaam loopt de ochtend vol met woorden die ik zeker weet
dat iets betekenden, maar wat?
gisteren iets betekenden.

Lopen is op voeten balanceren,
op straat zie ik warme wezens
die ook de onbegrijpelijke moed
hebben gehad om op te staan
in plaats van niet.
Nooit is iemand zeker van iets,
te worden geliefd,
te worden verlaten alles kan en
alles mag alles wisselt elkaar af.

Nu weet ik weer wat ik zeggen wou:
zolang het niet te ongelukkig maakt
is het een leuk gevoel. Maar eigenlijk
zijn wij zacht als Turkish Delight
in een blik met spijkers.

~Judith Herzberg


Zij kwam hem tegen onverwacht
in mooie ontroerende woorden
vond zij wat ze nooit verwachtte

Hij kwam haar tegen onverwacht
tussen alledaagse verhalen vond
hij wat hij niet zocht

Zij las zijn taal en nog meer
wat ze niet zei tussen woorden
en zinnen geweven zag zij de
spanning groeien
Zij las zijn gevoelens die
haar dieper raakten dan ze
wou ze liet hem toch toe in haar hart
-ondanks de angst-
op weg naar nieuw geluk

Zo vonden zij elkaar op een
doodgewone dag tussen doodgewone
woorden twee doodgewone mensen
Op weg naar het ongewone......


(J. Herzberg)


ZOALS

Zoals je soms een kamer ingaat, niet weet waarvoor,
en dan terug moet langs het spoor van je bedoeling,
zoals je zonder tasten snel iets uit de kast pakt
en pas als je het hebt, weet wat het was,
zoals je soms een pakje ergens heen brengt

en, bij het weggaan, steeds weer denkt, schrikt,
dat je te licht bent, zoals je je, wachtend,
minutenlang hevig verliéft in elk nieuw mens
maar toch het meeste wachtend bent,
zoals je weet: ik ken het hier, maar niet waar het om ging
en je een geur te binnen schiet bij wijze van
herinnering, zoals je weet bij wie je op alert
en bij wie niet, bij wie je kan gaan liggen,
zo, denk ik, denken dieren, kennen dieren de weg.